Podsumowanie lutego 2022

 

Mroźny, deszczowy i wietrzny luty za nami (na szczęście), więc przychodzę z szybkim podsumowaniem: 7 książek = 2999 stron. Według kalkulatora przeczytałam o 52 stron więcej niż w styczniu, czego świadomość mocno mnie rozbawiła. Cóż, zawsze do przodu. :)

Co przeczytałam?

⟶ Miesiąc zaczęłam od trudnej, specyficznej książki, klasyki science-fiction, czyli od Umierając, żyjemy Roberta Silverberga (recenzja tutaj);

⟶ Wrogie terytorium A. C. Cobble'a było fantastyczną odskocznią od rzeczywistości (recenzja tutaj) - PATRONAT POMISTRZOWSKU;

⟶ z burej, szarej Polski przeniosłam się do przepięknej Nowej Zelandii dzięki Styczniowej letniej nocy Miki Modrzyńskiej (recenzja tutaj);

⟶ odwiedziłam kosmos dzięki Michałowi Ledzie i jego Eskalację: pierwszy tom Elapsum - Turkusu i purpury (recenzja wkrótce);

⟶ zerknęłam za kulisy przepięknej miłości z odrobiną kryminału w tle, które miały miejsce w najnowszej powieści Samanthy Young pt. Jutro będziesz mój (recenzja tutaj);

⟶ wsiąknęłam w paranormalny klimat pierwszego (Krzycząca czaszka - recenzja tutaj)

i

⟶ drugiego tomu (Szepcząca czaszka - recenzja wkrótce) serii o Lockwoodzie & Sp. napisanej przez Jonathana Strouda.

  

Oprócz tego w lutym pojawił się post, w którym można było zadawać PYTANIA AGACIE KOŁAKOWSKIEJ, która zgodziła się wziąć udział w AUTORSKICH 10 MINUTACH! (kliknij w grafikę, żeby przejść do postu). Na bloga wpadł już post z jej odpowiedziami, na który serdecznie zapraszam. :)

Z okazji objęcia patronatu nad trzecim tomem cyklu o Beniaminie Ashwoodzie A. C. Cobble'a na Pomistrzowsku pojawiło się również GIGA ROZDANIE, w którym mogliście wygrać cały pakiet książek!

Jeśli popatrzymy na luty przez pryzmat mających miejsce wydarzeń, oby marzec był spokojniejszy. Chociaż zupełnie się nie zanosi. W ogóle mam wrażenie, ze kiedy przekroczyliśmy rok 2020 całe życie wywróciło się o 180 stopni... Najpierw covid, teraz wojna. Aż strach pomyśleć, jakie tragedie przyniesie nam rok 2023. 

Nie będę przedłużać i zbytnio się rozgadywać - każdy wie, co się dzieje i na pewno każdy powoli ma już dość tych smutnych, tragicznych informacji. Pod koniec podsumowania więc chciałabym Wam życzyć wytrwałości!

Do następnego!