Recenzja [154] - Raz, dwa, trzy, Baba Jaga patrzy!

Raz wiedźmie śmierć to najnowsza książka Adama Fabera, autora kilku powieści fantasy dla młodzieży, m.in. cyklu Kroniki Jaaru. Książka otwiera dłuższy cykl o Sadze Rodu Bies i jest zarazem moim pierwszym kontaktem z autorem. Jesteście ciekawi, czy udanym? Jeśli tak, to zapraszam do dalszej recenzji. :)

Historia opowiada o perypetiach Biesów, z pozoru zupełnie zwyczajnej rodzinie mieszkającej w południowej Polsce. Z pozoru, ponieważ w rzeczywistości wyróżnia ich wyjątkowa umiejętność posługiwania się magią... i to nie zawszę tą dobrą! Zwłaszcza jeśli do głosu dochodzi najgłośniejsza, najbardziej charakterna członkini rodziny - babka Agrea. Oczywiście, oprócz niej w domu mieszkają też bardziej stonowani: głowa rodziny, czyli Balt, jego żona, Tamara oraz ich dzieci: córka Draga i najmłodszy syn Sat.

Akcja rozpoczyna się, gdy domownicy w pełnym napięciu szykują się do czarodzielnicy Sata, czyli magicznego święta, w trakcie którego młoda wiedźma lub czarownik zostają poddani próbom, by dowieść swych umiejętności i oficjalnie stać się członkiem własnej rodziny. W trakcie czarodzielnicy dochodzi jednak do dziwnego zdarzenia bezpośrednio związanego z założycielką rodu, ciotką Arianą. Bo czy martwa od stuleci wiedźma mogła faktycznie... się poruszyć?

W międzyczasie babka Agrea wybiera się na ślub swojego eks, eksmęża, Maximiliana de Gousse'a. Szkoda, że zanim w ogóle do niego dojdzie, zamożny czarownik padnie bez życia. A co z Dragą, która czystym przypadkiem zawiera wyjątkowo... niemagiczne przyjaźnie?

Raz wiedźmie śmierć przedstawia niezwykle sympatyczną, fragmentami humorystyczną i pełną magii opowieść. Bohaterów stworzono z wyjątkową wprawą oraz starannością, bo ich bardzo różnorodne charaktery sprawiły, że od książki ciężko było się oderwać, a kolejne losy Biesów poznawało się z ogromną ochotą. 

Najbardziej zainteresował mnie wątek ciotki Ariany, który do samego końca owiany był tajemnicą i okraszony wieloma zwrotami akcji. Podobał mi się mroczny klimat związany z żyjącą dekady temu wiedźmą nagle lądującą w aktualnych czasach, jej niezupełnie klasyczne podejście do wielu spraw, amoralne zachowanie i wyjątkowe zepsucie. Ariana nadała całej powieści niesamowicie indywidualnego brzmienia.

W książce, oczywiście, nie zabrakło schematów typowych gatunkowi, ale kompletnie mi one nie przeszkadzały.  W Raz wiedźmie śmierć miało miejsce wiele zróżnicowanych wydarzeń, przez co fabuła ani przez sekundę nie nudziła. Zwłaszcza zakończenie dało do wiwatu i sprawiło, że na kontynuację czekam z niecierpliwością.

Zabrakło mi dokładniejszego przedstawienia niektórych bohaterów. Adam Faber znaczą uwagę skupił na historii Dragi i Agrei, wplątując gdzieniegdzie również Seta i ciotkę Arianę, ale mam wrażenie, że Tamarę i Balta schował trochę na dalszy plan. Tych kilka rozmów czy zagadkowych, niewyjaśnionych do końca fragmentów jedynie rozbudziło moją ciekawość i bardzo żałuję, że nie została ona zaspokojona. Liczę, że w drugim tomie dowiem się więcej o reszcie Biesów.

Oczywiście, Raz wiedźmie śmierć Adama Fabera serdecznie polecam. Książka będzie idealna na oderwanie się od ponurej, jesiennej rzeczywistości i to nie tylko dla fanów młodzieżówek o magii. W historii bowiem znajdzie się też wątek kryminalny, poczyta o przyjaźni, sile więzów rodzinnych i na jaw wyjdą pilnie strzeżone tajemnice. A wszystko to w iście czarującej otoczce magicznego świata oraz barwnych bohaterów. 

7,5/10

Raz wiedźmie śmierć

Adam Faber

Wydawnictwo WeNeedYA

Poznań 2021

Stron: 363

Za możliwość przeczytania dziękuję Wydawnictwu