Recenzja [83] - W świecie nienawiści i ignorancji

 

Nie zamierzam ukrywać, że Anne Bishop to jedna z moich ulubionych autorek fantasy. Na swoim koncie posiada już wiele serii, w tym kilkanaście popularnych na cały świat tytułów znajdujących się na listach bestsellerów. Przede wszystkim powinniście kojarzyć Bishop z Czarnych Kamieni (recenzowałam Córkę krwawych (recenzja) oraz Dziedziczkę cieni (recenzja)) albo z serii Inni, ale napisała też nieco mniej znane: Efemerę czy właśnie Tir Alainn, dla którego tutaj jestem. Ze względu na mającą niedawno miejsce polską premierę drugiego tomu, postanowiłam przyjść do was z recenzją pierwszego - co by wiedzieć, co w trawie piszczy. Jeśli jesteście ciekawi, jak wpadłam po uszy, zanurzając się w niesamowicie wciągającej, zabawnej i wzruszającej historii, to zapraszam. :) 

Filary świata to wielopoziomowa opowieść, w której główną rolę odgrywają Fae - Dzieci Matki, rody zamieszkujące magiczną krainę Tir Alainn, do której prowadzą jedynie lśniące drogi. Fae czują się wybrani, a wszystko, co nie dotyczy ich bezpośrednio, traci jakiekolwiek znaczenie. Kompletnie nie mieszają się z ludźmi, traktując ich jak zabawki, z jakimi można jedynie współżyć od czasu do czasu. Nie przejmują się dosłownie niczym, a ciężar trudnych zadań wolą zrzucać na inne barki. Wpadają więc w panikę, kiedy okazuje się, że Tir Alainn zaczyna znikać, a kolejne klany po prostu gasną. Dianna, Tropicielka, Pani Księżyca, a jednocześnie jedna z najważniejszych Fae, musi koniecznie poznać prawdę i zniwelować przyczyny zamykania dróg, nim całe Tir Alainn rozpłynie się w nicości.

Zamieszkująca Brightwood Ari, wiedźma żyjąca samotnie w domu należącym do rodziny od pokoleń, stara się udawać normalną. Przypadek chce, że wplątuje się w magiczną klątwę, której odczynienie (bądź zlekceważenie) przyniosłoby wyłącznie kłopoty. Ma podarować duszę i ciało pierwszemu napotkanemu mężczyźnie w czasie Letniego Księżyca i trwać z nim aż do nowiu księżyca. Kiedy na ścieżce spotyka zaledwie konia, czuje się uratowana, bo udało jej się obejść zaklęcie. Jak się okazuje, niezupełnie, bowiem pod prawdziwą postacią zwierzęcia kryje się sam Światły, niebezpieczny Pan Ognia. Czy Fae będzie umiał wyzbyć się uprzedzeń do człowieka? A czy serce Ari otworzy się na nowe doznania i uczucia?

W międzyczasie do Sylvalanu przyjeżdża sam Młot na czarownice, Mistrz Inkwizycji, Adolfo, którego życiowym celem jest wyrżnięcie wszystkich wiedźm. W wolnych chwilach z kolei próbuje naprawić resztę kobiet, nakłaniając ich mężów/braci/ojców do zakładania specjalnego popręgu na twarz, by zamiast pyskatej, narwanej i walczącej stała się potulną niewiastą znającą swoje miejsce. Wszak tylko bolesna śmierć i katowanie sprawią, że żałuje się popełnionych grzechów...

Filary świata to historia przepełniona magią, dosłownie i w przenośni. Czytelnik zostaje porwany w wir wydarzeń, a uwolniony dopiero po dobrnięciu do ostatniej strony. Książkę pochłonęłam w niecałe dwa dni, w ciągu których żyłam jedynie problemami i miłostkami bohaterów. Zakochałam się w ciepłej, niewinnej Ari, rozsądnej Zbieraczce Dusz, Morag, czy opiekuńczym Neallu. Z kolei przedstawiciele Fae doprowadzali mnie do szewskiej pasji, ponieważ zachowywali się jak rozpieszczone dzieciaki niezwracające uwagi na nic, co znajduje się dalej niż ich nosy. 

W książce panuje emocjonalny miszmasz (co można też wywnioskować z moich powyższych słów), bo w zależności, z czyjej perspektywy czytamy, tak właśnie się czujemy. Kiedy śledzimy losy Młota na czarownice, czujemy ból i cierpienie torturowanych wiedźm. I wściekłość, ponieważ w Filarach świata kobiety traktowane są gorzej niż zwierzęta. Obserwując wydarzenia z perspektywy Ari czy Morag, otrzymujemy całą gamę radości, niepewności i powoli kiełkujące zalążki miłości. 

Fabuła została genialnie poprowadzona. Nie znalazłam ani jednego zgrzytu czy niepasującego do całości fragmentu. Autorka wszystko doskonale przemyślała, a kolejne rozdziały nieubłaganie prowadziły do wstrząsającego finału. Chyba właśnie za to uwielbiam Bishop - za zdolność operowania językiem oraz za sposób, w jaki buduje napięcie.

Warto wspomnieć również o szerzeniu nienawiści do kobiet. W książce płeć piękna ma odkrywać jedynie rolę nic nieznaczących ciał stworzonych wyłącznie na potrzeby mężczyzn - oczywiście, w założeniu głównych czarnych charakterów. W rzeczywistości Bishop doskonale pokazuje, jak silne i bezwzględne potrafią być kobiety, kiedy ktoś zagraża im bądź ich rodzinie. W pierwszym tomie Tir Alainn ofiary stają się oprawcą.

Filary świata to idealna książka, którą serdecznie polecam. Dawno nie czytałam tak świetnej propozycji z działu fantastyki. Jestem wręcz przekonana, że spodoba się zarówno fanom, jak i laikom stroniącym od gatunku. Poza nietuzinkową, wciągającą fabułą pełną akcji czytelnicy otrzymają też ogrom satysfakcjonujących rad pozwalających wysunąć wartościowe wnioski. Filary świata naprawdę uczą, zwłaszcza tego, że nie powinno oceniać się drugiego człowieka po tym, jak wygląda i przez pryzmat plotek, a po sposobnie zachowania oraz dobroci serca. Ja jestem zachwycona, myślę, że Wy też będziecie. :)

10/10

Filary świata

Anne Bishop

Wydawnictwo Initium

Kraków 2019

Stron: 528

Światło i Cienie →