Recenzja [81] - Cuda w Coniemiarze!

 

Dawno, dawno temu J. K. Rowling pomiędzy pisaniem książek o odważnym, magicznym chłopcu z blizną na czole postanowiła na chwilę przenieść się do innego królestwa pełnego potworów, króli i rycerzy. Chwila ta okazała się ulotna, a chłopiec na tyle wymagający, że autorka musiała opuścić szczęśliwą krainę. Dopiero po ponad dekadzie, kiedy Ziemię opanował krwiożerczy wirus, postanowiła dokończyć niemal zapomnianą opowieść, tym samym wydając na świat Ikaboga.

Baśń opowiada o Coniemiarze - pięknej i radosnej krainie rządzonej przez króla Alfreda Arcydzielnego. Kraj utrzymuje się z idealnej jakości wyrobów czterech głównych miast: stolicy, czyli Eklerony, słynącej z najlepszych ciastek i wypieków, Serwaty znanej z wyrobów serowych, Baleronburga, gdzie mieszkańcy jak nikt potrafią przyrządzać pieczenie, kiełbasy i wędzonki, oraz Karafy - miasta, którego ulice płyną najwyborniejszym winem. Jedyną skazą wydają się położone na północy Błota niemające, niestety, niczego do zaoferowania poza starą legendą o ikabogu. 

Ikabog, według wierzeń Błotniaków, a później wszystkich mieszkańców Coniemiary, to potwór pożerający dzieci i owce, czasami też dorosłych. Nikt nie widział go na własne oczy, więc nie wiadomo, jak wygląda, ale podobno zieje ogniem, potrafi naśladować ludzki głos podczas wabienia ofiary, jest nieśmiertelny, a otrzymane rany goją się na nim jak na psie. Ostatecznie stwora traktuje się jako nieprawdziwą historyjkę służącą do straszenia niegrzecznych dzieci.

Do czasu.

Wskutek zbyt wybujałego ego króla dochodzi do śmierci nadwornej szwaczki, a przez nagabywanie ze strony lorda Fujpluja i lorda Oklapa Alfred Arcydzielny porzuca w kąt maniery i słuszne postępowanie. Zaczyna słuchać niekoniecznie dobrych rad, co powoduje, że postanawia wyruszyć wraz z orszakiem na Błota, by tam zabić czyhającą w ukryciu bestię. Wśród bagien i mgły dochodzi do kolejnego śmiertelnego wypadku, lecz sprawcy tej karygodnej zbrodni nie mogą się przecież przyznać do czynu, bo zostaliby skazani na lochy. Pojawia się wówczas pomysł przekształcenia legendy w prawdę.

Kiedy przestraszony król wraca z rycerzami z wyprawy, Ikabog już nie jest historią przekazywaną z ust do ust. Staje się rzeczywistością i złem, przed którym trzeba się bronić. Szczęśliwa i przepiękna Coniemiara zmienia się o sto osiemdziesiąt stopni, a kolejne kłamstwa wywołują lawinę nieszczęść i przemocy. Ale kto by się tym przejmował, skoro złote monety aż wysypują się z sakiewki?

Ikabog to przepiękna opowieść, która zaskakuje oraz niesamowicie wciąga. Mimo że skierowana jest ku najmłodszym, starsi również mogą zakochać się w lekturze (wiem z doświadczenia). Rowling zdecydowanie podołała zadaniu stworzenia bajki, jaką rodzice czytają swoim pociechom przed snem (taki był pierwotny zamysł publikacji Ikaboga; na specjalnej stronie  internetowej codziennie pojawiały się rozdziały, a dopiero później wirtualny papier zamienił się na prawdziwy). 

Książka zachwyca wielobarwnością postaci i przepięknymi krajobrazami. Każdy bohater otrzymuje indywidualny pakiet charakteru, a do tego - co moim zdaniem było arcytrafnym zabiegiem - adekwatne do zachowania nazwisko. Warto wspomnieć o wykreowaniu Coniemiary jako doskonałego królestwa. Odkrywanie każdego miasta, połaci ziemi czy innych zakamarków pozwalało zadziałać wyobraźni.

Jeśli chodzi dynamikę narracji, to początkowe rozdziały mają raczej za zadanie zasiać ziarnko strachu i wywołać lęk. Dopiero pod koniec bohaterowie znajdują w sobie siłę do działania, przez co ostatnie strony czyta się z zapartym tchem. Gwarantuję jednak, że lektura Ikaboga wywołuje wiele skrajnych emocji, za co należy się ogromny plus.

Ikaboga zdecydowanie polecam, ponieważ poza emocjonującymi wydarzeniami oraz ślicznymi opisami pozwalającymi ćwiczyć wyobraźnie, niesie ze sobą również morał. To bajka o przyjaźni, odwadze, prawdomówności i równości, będąca przepiękną ucztą dla duszy. Najmłodsi zachwycą się przygodami bohaterów i mnóstwem zwrotów akcji, a dorosłych ukontentuje nauka płynąca z treści. Dodam też, że książka została prześlicznie wydana, ponieważ wzbogacono ją ilustracjami wykonanymi przez dzieciaki, więc idealnie nadaje się jako dodatek do świątecznego prezentu. :)

8,5/10

Ikabog

J. K. Rowling

Wydawnictwo Media Rodzina

Poznań 2020

Stron: 320

Za możliwość przeczytania serdecznie dziękuję Wydawnictwu