Recenzja [251] - O dzieleniu łóżka z nieznajomym

opublikowano przez: Ew on lutego 07, 2023 23 komentarze

PREMIERA 15.05.2019

Zrywa z tobą facet, z którym planujesz przyszłość, a potem wyrzuca cię z mieszkania. Jesteś bezdomna, spłukana i do tego zrozpaczona, popadasz w depresję i masz stany lękowe. Co ci pozostaje, poza wsparciem przyjaciół? Chyba tylko wprowadzenie się do nieznajomego i dzielenie z nim łóżka.

Oddzielnie, oczywiście.

Tiffy i Leon bowiem spędzają czas w dzielonym mieszaniu wyłącznie pod swoją nieobecność, ani razu nie widząc się na żywo. Tiffy włada mieszkaniem po godzinie siedemnastej i w weekendy, zaś Leonowi przypisany jest czas od rana do popołudnia (pracuje na nocki w hospicjum, dzięki czemu taka opcja jest w ogóle możliwa). Wszystko po to, by zaoszczędzić pieniądze.

Wtedy też zaczynają między sobą wymieniać karteczki z wiadomościami...

Tak rozpoczyna się burzliwa historia Współlokatorów Beth O'Leary, brytyjskiej pisarki, której debiut okrzyknięto najbardziej wyczekiwanym w 2019 roku. Przyznajcie sami, że główny motyw fabuły jest naprawdę intrygujący. To właśnie on sprawił, że sięgnęłam po książkę, z czego bardzo się cieszę, ponieważ historia okazała się urocza, zabawna i umiejętnie chwytająca za serce.

Oprócz typowego romansu czytelnicy stykają się z innymi wątkami. Brat siedzący w więzieniu wskutek niesprawiedliwości oraz błędu systemu karnego, i wiążące się z tym: ból, złość oraz bezradność. Brak miłości w związku, który jest zwyczajnym przywiązaniem. Albo exchłopak-manipulator i wspomniany we wstępie początek depresji, pojawienie się stanów lękowych i chora relacja między dwojgiem ludzi. Dzięki tej różnorodności nie ma chwili na nudę, a historia staje się piekielnie ciekawa. Ciężko oderwać się od lektury.

Chociaż nie od pierwszej strony. Raczej od środka, ponieważ z początku miałam ogromny problem z perspektywą Leona (we Współlokatorach każdy rozdział na zmianę należy albo do Leona, albo do Tiffy). Sposób zapisywania dialogów jako imienia i dwukropka okropnie mnie irytował, nie potrafiłam się przyzwyczaić i mocno się rozkojarzałam.

Współlokatorzy Beth O'Leary to wciągająca, wielowątkowa opowieść o relacjach między ludźmi, niekoniecznie tych poprawnych i zdrowych, dzięki czemu książka automatycznie zyskuje na atrakcyjności. Staje się bardziej rzeczywista. Książka jest warta polecenia, bo z pewnością spodoba się każdemu, kto ma ochotę na luźną, często zabawną i nietuzinkową historię romantyczną. :)