Recenzja [77] - Nie bójcie się walczyć o swoje!

opublikowano przez: Ew on listopada 27, 2020 40 komentarze

Niedawno miałam przyjemność recenzować pierwszą część serii o Enoli Holmes, czyli Sprawę zaginionego markiza (kliknij, żeby przejść do postu). Detektywistyczne przygody siostry Sherlocka oraz klimat XIX-wiecznej Wielkiej Brytanii spodobały mi się do tego stopnia, że sięgnięcie po Sprawę leworęcznej lady wydawało się logicznym i oczywistym posunięciem. Ale czy udanym?

Jeśli chodzi o fabułę książki, to przyznam, że dzieje się naprawdę sporo. Enola nadal przebywa w Londynie, ciągle próbując odnaleźć i odnowić kontakt z matką - kobiety wymieniają się zaszyfrowanymi wiadomościami na tablicach ogłoszeń przeróżnych periodyków, nawiązując do mowy kwiatów. W międzyczasie Enola otworzyła biuro pod szyldem doktora Ragostina, Naukowca Perdytorysty, i jako Ivy Meshle, asystentka doktora, zajmuje się poszukiwaniem osób zaginionych. To za dnia, bo nocami przeistacza się w Siostrę Uliczną przechadzającą się po najbiedniejszych dzielnicach i dobrodusznie pomagającą potrzebującym

Dokładnie w czasie jednego z takich spacerów Enola pod postacią Siostry zakonnej zostaje napadnięta i prawie zabita. Stanięcie oko w oko ze śmiercią potrafi skutecznie wyprowadzić z równowagi, przez co dziewczyna zamyka się w sobie. Na szczęście niesienie pomocy jest dla Enoli wartością ważniejszą niż własne dobre samopoczucie, dlatego kiedy natyka się na sprawę zaginięcia lady Cecily, nie poddaje się. Robi wszystko, by rozwiązać zagadkę.

Sprawie leworęcznej lady towarzyszą rozmaite przygody, podczas których Enola niejednokrotnie przemienia się w kompletnie inną osobę, a także zwinnie wymyka się spod sideł Sherlocka, skutecznie podążającego tropem siostry. Wydarzeniom akompaniują walki o emancypację kobiet oraz podburzanie tłumu robotników do wyjścia na ulicę i protestowania przed niesprawiedliwością pracodawców czy nierównym traktowaniem.

W książce poza głównym wątkiem, czyli sprawą zaginięcia lady Cecily, czytelnicy otrzymają również multum interesujących wątków pobocznych. Nie będzie więc ani chwili, w której powieje nudą. Prowadzona w sposób dynamiczny narracja urozmaici przygody Enoli, pozwalając dosłownie płynąć z fabułą, co w detektywistycznych powieściach jest rzadkością. Zwykle rozmowy, sytuacje czy rozważania przybliżające do rozwiązania zagadki to jedynie fragmenty mające doprowadzić do wyczekiwanego zakończenia. W Enoli nie występuje takie pojęcie, bo najwięcej emocji wzbudza właśnie sama droga do końca sprawy, podczas której zdobywa się poszlaki czy wyjaśnia motywy kierujące bohaterami.

Właśnie, bohaterowie. Autorka ani trochę nie obniżyła poziomu pierwszej części. W Sprawie leworęcznej lady również poznajemy wielowymiarowych, charakternych bohaterów, którzy dodatkowo zyskują poprzez poznawanie ich przez pryzmat czternastolatki. Zawsze mówiło się, że dzieci lepiej potrafią odczytywać zamiary ludzi, choćby ci nie wiadomo jak bardzo się ukrywali, czego efekt otrzymujemy w książce.

Klimat XIX-wiecznego Londynu wstrząsa i zachwyca, zwłaszcza że Enola skutecznie przemieszcza się między klasami społecznymi. Raz kontaktuje się z baronami, damami i wielkimi panami, żeby innym razem spotkać się z pospólstwem, biedotą i służącymi. Dzięki temu powieść doskonale przedstawia ogromny kontrast między warstwami mieszkańców, co z kolei niesamowicie urozmaica lekturę.

Wartym wspomnienia jest również nagonka, jaką prowadzą na Enolę bracia Holmes. Mycroft ciągle zgrywa gburowatego mężczyznę traktującego kobiety jako słabą płeć, której jedynym zadaniem jest prowadzenie domu, rodzenie dzieci czy nauka języka francuskiego oraz dobrych manier. Sherlock z kolei całkowicie oddał się staraniom odnalezienia siostry, co wprowadza wiele radości do powieści. Patrzenie, jak nieogarnięty i chaotyczny detektyw znany na cały kraj nie potrafi poradzić sobie ze złapaniem czternastoletniej Enoli, wzbudza śmiech.

Zdradzę, że w tej części czytelnikom będzie dane poznać osobiście Watsona, co dla mnie - jako fanki Sherlocka - było ogromnym smaczkiem.

Sprawę leworęcznej lady zdecydowanie polecam fanom zagadek i tajemnic, zarówno młodszym jak i starszym. Druga część przygód Enoli Holmes porywa i zapiera dech w piersi, bawi i uczy, a także przedstawia wiele poważnych kwestii - głównie dotyczących widocznego podziału między społeczeństwem, występującego w tamtych czasach. Sprawa leworęcznej lady to udana kontynuacja, która osobiście spodobała mi się bardziej od poprzedniego tomu. Gwarantuję, że podczas czytania nuda Was nie dosięgnie, a szalone, niebezpieczne przygody Enoli pozwolą zakochać się w całej serii.