Recenzja [73] - Przez grę do książki

opublikowano przez: Ew on listopada 13, 2020 36 komentarze

Warcraft to popularna na cały świat seria gier komputerowych stworzonych przez Blizzard Entertainment, o istnieniu których wiedzą nie tylko gamerzy. W miarę zyskiwania przez gry uznania pokuszono się o stworzenie dodatków w postaci książek, komiksów i mang, a później filmów, figurek i miliona innych rzeczy przynoszących zysk. Przyznam, że sama nigdy w World of Warcraft nie grałam, jednak jako fanka fantastyki mocno ciekawił mnie wykreowany przez Blizzarda świat. Kiedy więc w ręce wpadła mi książka Przez Mroczny Portal, której fabułę osadzono właśnie w Warcrafcie, nie mogłam się oprzeć.

Draenor, świat rządzony głównie przez orków, rozpada się. Brakuje roślinności, wody wysychają, a życie zdaje się całkowicie znikać. Wskutek wielu zbiegów okoliczności Ner'zhul, stary szaman mający wiele za uszami, postanawia ponownie zebrać Hordę (zjednoczone klany orków z całego Draenoru) i znaleźć nowy dom. Nowy świat. By to uczynić, potrzeba kilku potężnych artefaktów, ale żeby je skompletować, należy naprawić i posłać oddział przez Mroczny Portal wprost do Azeroth.

Azeroth to równoległy świat zamieszkały przez ludzi, elfy oraz krasnoludy, który dopiero co powoli staje na nogi. Odbudowuje się po najeździe Hordy podczas Drugiej Wojny, co jest wspominane nie raz, nie dwa. Swoje na pozór spokojne życie wiedzie tu Turalyon, władający Światłością palladyn, Alleria Bieżywiatr, czyli elf-tropiciel, a także Khadgar - młody-stary mag.

Nie trzeba długo czekać, by doszło do pierwszego starcia między Hordą a Przymierzem (zjednoczone rasy Azeroth) oraz do poznania przyszłych planów Ner'zhula. Orkowie ze wszelkich sił starają się zdobyć artefakty, by móc opuścić Draenor i zawładnąć innymi krainami, zaś ludzie robią wszystko, by powstrzymać wroga. W międzyczasie wychodzą na jaw od dawna skrywane sekrety, a tłumione uczucia zdają się osiągać apogeum. To podczas walk okaże się, kim są prawdziwi przyjaciele, i że wrogowie mogą marzyć dokładnie o tym samym, co sojusznicy.

Przez Mroczny Portal jest historią opowiadaną z dwóch perspektyw, przez co podjęcie decyzji o wyborze konkretnej strony staje się trudniejsze. Poznajemy wydarzenia z różnego punktu widzenia, co z kolei wpływa na stosunek wobec bohaterów. A ci nigdy nie są albo biali, albo czarni.

Książka fabularnie, niestety, nie sprostała moim oczekiwaniom. Mimo że przygody bohaterów wydawały się interesujące, a czytanie o nich potrafiło wciągnąć, tak nie dowiedziałam się niczego nowego. Każdy opowiedziany wątek przewinął się gdzieś w innych lekturach, przez co Przez Mroczny Portal wypadł mało oryginalnie. Magiczne artefakty, walka między dwoma zupełnie różnymi stronami, portale do odległych światów, zwariowani szamani opanowani przez chęć władania resztą, niespełniona miłość, zdrady czy nawet koniunkcje astralne - nic nie zaskoczyło.

Bardzo za to przypadły mi do gustu nazwy czy imiona bohaterów. Autorzy (a raczej twórcy gier) pokusili się o nietuzinkowość, kiedy wymyślili: Allerię Bieżywiatr, Grommasza Piekłorycza, Tagar a Łamigrzbieta, klan Szpikożerców, Uthera Przynoszącego Światło, etc.

Przekonywująco wypadły sceny walk, które były przedstawione mocno obrazowo. Osoby, które zechcą sięgnąć po lekturę, powinny spodziewać się tuzina latających głów, oderwanych kończyn, mnóstwa krwi czy strzał latających po niebie i zwykle trafiających do celu. Z jednej strony urozmaiciło to opowieść, ale z drugiej pod koniec czytania czułam lekki przesyt - wszak ile można pisać o tym samym?

W paru słowach podsumowania: World of Worcraft. Przez Mroczny Portal to książka, którą powinno się traktować z przymrużeniem oka. Ciekawa fabuła nie zaskakuje oryginalnością, ale pozwala przyjemnie odskoczyć od rzeczywistości. Skierowana raczej do prawdziwych fanów serii, chociaż osoby, które nie znają świata czy poprzednich wydarzeń, nie muszą się przejmować, bowiem książka wszystko dokładnie tłumaczy i wyjaśnia.